Eind maart 2019 haal ik Stoffel op, nadat hij zelf is ontwaakt uit z'n winterslaap. Stoffel is een flink dier van 25 cm en bijna drie kilo zwaar. Een dergelijk groot dier had ik nog niet. Stoffel heeft alle uiterlijke kenmerken van een volwassen man; grote dikke staart en hol buischild, wel erg groot, dus ik ga er maar vanuit dat Stoffel een mannelijk exemplaar is. In de documentatie wat bij de schildpad meekomt blijkt dat het dier als sinds 1994 in Nederland is en er een ontheffing is verleend aan de toenmalige eigenaar van het dier. Tevens is een lijst met eigenaren door de jaren heen aanwezig en een rapport van een bezoekje aan reptielenarts Marja Kik.
Tijdens de zomer van 2019 liep Stoffel slecht. Z'n linker achterpoot tilde hij nauwelijks op, waardoor hij mank liep. Na het ontwaken uit de winterslaap van 2019-2020 liep Stoffel nog een klein beetje mank, maar al snel ging dat beter en nu loopt Stoffel zonder moeite en snel! Geen idee waarom Stoffel vorige zomer zoveel moeite had met lopen.
Stoffel gaat goed samen met mijn andere T. graeca's in de buitenverblijven en eet als een bootwerker. Stoffel loopt graag los in de tuin op zoek naar meer eten. En heeft ook afgelopen winter de winterslaap goed doorstaan. Na DNA-onderzoek door Gendika blijkt Stoffel 100% gelijkenis te hebben met een Testudo graeca ibera, een ondersoort welke vooral in het oosten van het verspreidingsgebied van de Testudo graeca voorkomt (Balkan en Turkije). Ik ben zelf erg benieuwd naar de herkomst van het dier, want de papieren uit 1994 en zeggen niets over de herkomst van Stoffel.
P.S. Medio juni 2020 heb ik mannelijke en vrouwelijke volwassen exemplaren van T. graeca ibera gezien en het vermoeden is nu dat Stoffel een vrouwelijk exemplaar is. Vrouwen hebben nl. ook een forse staart, een ietwat hol buikschild en bovendien vertoont Stoffel geen typisch mannelijk gedrag richting de andere T. graeca's.
To be continued ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten