Underbite

In december 2018 heb ik een kleine luipaardschildpad (Stigmochelys pardalis) van nog geen 30 gram overgenomen. Het diertje had wat moeite met eten, vanwege een zgn. underbite. De onderkaak steekt dan te ver naar voren en valt over de bovenkaak, waardoor het eten - het afhappen van groenvoer bemoeilijkt wordt. Misschien kan het zijn dat de vergroeiing is ontstaan door verkeerde huishouding door de vorige eigenaar (gebrek aan UV) of gewoon een genetisch foutje van de natuur. Ik heb geen idee, maar ik wilde graag proberen om het diertje een beetje helpen. Ik heb geprobeerd om met een nagelvijltje en een nagelschaartje de onderkaak wat te bewerken, maar dat ging erg moeilijk. Het diertje was dus nog erg klein en trok z'n kopje in. Dan maar hulp inschakelen van mijn dierenarts.

Na overleg met de reptielenarts was het plan om het diertje te verdoven, zodat ik rustig wat van de bek van de schildpad kon afvijlen. Zo gezegd zo gedaan. Sterker nog, ik mocht zelf assisteren! Het leverde echter niet het gewenste resultaat op, maar het bekje hadden we wel wat kunnen bijwerken. De onderkaak viel nog niet onder de bovenkaak en er bleef een soort underbite bestaan. Het idee ontstond dat het niet (meer) te verhelpen is.

 
Een half jaar later - en de bijtrand van de bek is weer volledig aangegroeid - heeft de panter nog steeds wat meer moeite met eten dan de andere schildpadden. De underbite is uitgegroeid tot een punt, wat het diertje mogelijk een beetje lijkt te helpen bij het afscheuren van hapjes van z'n eten. Misschien maar niet meer bijvijlen? Ik houd het in de gaten tijdens het groter worden van het diertje.