Dwangvoeding

Vorige week kreeg ik van het Schildpaddencentrum in Alphen aan den Rijn hun eindejaar nieuwsbrief en daarin stond een stuk geschreven over het dalen van de eetlust onder de landschildpadden in het centrum door de Mycoplasma bacterie. "Begin 2020 stopten veel landschildpadden binnen het Schildpaddencentrum met eten. De etenslust was plotseling en zonder een aanwijsbare oorzaak verdwenen... Sommige landschildpadden wilden niet meer eten en moesten daarom worden gedwangvoederd. Ondanks alle genomen maatregelen alsmede toewijding van vrijwilligers en dierenarts kon niet worden voorkomen dat een aanzienlijk aantal landschildpadden aan het virus is bezweken." (Uit de nieuwsbrief van 23 december 2020). Los van het feit dat de dieren in het Schildpaddencentrum geïnfecteerd waren met Mycoplasma en dit geen virale infectie is (zoals de nieuwsbrief vermeldt), zette dit bericht mij wel tot denken en actie richting mijn eigen schildpad die aangeboden voedsel weigerde te eten. Bang voor een infectie door de Mycoplasma bacterie ben ik momenteel niet, maar wel voor een schildpad met anorexie.

 

Sinds twee weken heb ik een nieuw opvangdier in mijn bezit; ik denk een Testudo graeca marokkensis, welke via de officiële kanalen (dus met papieren!) bij mij terecht is gekomen. Ik vermoed dat het om een juveniel vrouwtje gaat. De schildpad ken ik nog niet goed, dus ik weet niet hoe ze het de afgelopen maanden heeft gedaan, dus in overleg met een kennis heb ik het dier niet samen met de andere dieren in winterrust gedaan. Alhoewel ik vermoed dat de schildpad zelf wel een winterrust heeft aangekondigd, want het zoekt de koelste plek op in het terrarium en beweegt en eet niet sinds het bij mij is gehuisvest. De temperatuur is zowel overdag (26°C) als 's nachts (19°C) dusdanig hoog dat een winterrust niet wordt gestimuleerd. Misschien dat de lengte van de dag, de bewolkingsgraad en/of de luchtdruk van invloed zijn op het gedrag en de schildpad daardoor toch een winterrust in gang heeft gezet. Het niet willen eten, terwijl de temperatuur en andere zaken wel in orde lijken zijn en dus niet een winterslaap/rust stimuleren, verontrust mij. Dus in overleg met de reptielenarts van Vets World Wild ben ik het dier gaan dwangvoeren. Sinds ik het afgelopen halfjaar twee sterfgevallen heb gehad nadat de dieren meer dan een week voedsel weigerden en vervolgens snel daarna zijn gestorven heb ik me voorgenomen om schildpadden die langer dan 5-7 dagen niet eten (zonder dat ze in winterrust zijn) te dwangvoeren. (Zie post van mei 2020).

Dwangvoeding doe ik met Critical Care van Oxbow Animal Health. Dit voer is speciaal voor kleine herbivoren en dat gedroogde poeder meng ik met een beetje water tot een papje. Met behulp van een kropnaald en een injectiespuit, spuit ik zachtjes de dosering (2-3 ml voor een dier van ruim 200 gram) direct in de maag van het dier. Voorheen deed ik het in de bek van het dier, maar dan komt het meeste er weer uit en heeft het dier enkel stress, zonder dat het daadwerkelijk wat binnenkrijgt. Dit ga ik elke dag doen, totdat het dier uit zichzelf weer gaat eten. Mijn ervaring is dat dat meestal binnen een week is.